ÇOK TÜHAF! 5 önce kız her akşam yemekten sonra evden kayboluyordu. Babası onu gizlice takiip etmeye karar verdi. Babası, kızının her gece kiminle görüştüğünü görüp inanılmaz gerçeği öğreniyor gözyaşlarına boğuldu ve hemen polisi aradı. Yerel haber kanallarına ise kızının ona fark ettirmek bu kadar uzun süre bunu nasıl yapabildiğini hâlâ anlayamadığını söyledi. “Eşim ve ben bunu önceden fark etseydik, hemen harekete geçerdik.
Üsteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yapınız
ÇOK TUHAF!
– 5 Yaşındaki kız her akşam yemekten sonra evden kayboluyordu. Babası onu gizlice takiip etmeye karar verdi. Babası, kızının her gece kiminle görüştüğünü görüp inanılmaz gerçeği öğreniyor gözyaşlarına b-ğ-uldu ve hemen p-olisi aradı. Yerel haber kanallarına ise kızının ona fark ettirmek bu kadar uzun süre bunu nasıl yapabildiğini hâlâ anlayamadığını söyledi. “Eşim ve ben bunu önceden fark etseydik, hemen harekete geçerdik. “Bu, Tom’un her akşam kızının odasını boş bulduğu 4. gündü. Kız hep aynı saat aralığında ortadan kayboluyordu: 6 ile 7 arasında. Emma’nın bir iki saat evden çıkması tuhaf bir durum değildi. Genellikle evin arkasındaki alanda oyun oynamaya giderdi. Fakat daha önce hiç üst üste her akşam çıktığı olmamıştı. Bu yüzden Tom end-işelenmeye başladı… Kızına sorduğunda Emma her zaman verecek akıllıca bir cevap buluyordu. Bu babasını değil onu ilgilendirirdi! Ama Tom’un öğrenmeye hakkı vardı… Kızı her akşam nereye gidiyordu!?
Görünen o ki, bu sorunun cevabını kesinlikle kızından alamayacaktı, bu yüzden durumu kendi başına araştırmaya karar verdi. 5. gün Emma yemekten sonra tekrar evden çıktığında, Tom onun odasını aramak için tam olarak 1 saati olduğunu biliyordu. Gerçeği ortaya çıkarmaya kararlıydı! Hızla yukarı çıkıp tüm çekmeceleri karıştırmaya başladı. Kıyafetler ve oyuncaklar odanın her yerine dağılmıştı… Fakat Tom hiç bir şey bulamadı. Ta ki kızının yastığının altındaki beyaz kağıt parçasını görene kadar… Görünen o ki, bu sorunun cevabını kesinlikle kızından alamayacaktı, bu yüzden durumu kendi başına araştırmaya karar verdi. 5. gün Emma yemekten sonra tekrar evden çıktığında, Tom onun odasını aramak için tam olarak 1 saati olduğunu biliyordu. Gerçeği ortaya çıkarmaya kararlıydı! Hızla yukarı çıkıp tüm çekmeceleri karıştırmaya başladı. Kıyafetler ve oyuncaklar odanın her yerine dağılmıştı… Fakat Tom hiç bir şey bulamadı. Ta ki kızının yastığının altındaki beyaz kağıt parçasını görene kadar. 6. gün Tom hazırdı. Sabırsızlıkla kapısını aralık bıraktığı hobi odasında bekliyordu. Bu şekilde Emma’ya fark ettirmeden onu gö-zetleyebilecekti. “Şimdi çıkarsa onu arkadan takip ederim” diyerek sesli düşünürken buldu kendini. Saat 6’yı gösteriyordu. Belli ki kafasındaki düşünceler di-kkatini dağıtmıştı çünkü kızı görünürde yoktu… Tom tam zamanında arka kapıya koşmuştu… Çünkü Emma evlerinin arkasındaki ormanlık alanda neredeyse gözden kaybolmak üzereydi.Tom ormanın kıyısına vardığında Emma çoktan gözden k-aybolmuştu, neyse ki notta yazan evi çok iyi biliyordu, bu yüzden kızına yetişmek hiç de zor olmadı. Tom’un ailesiyle birlikte yaşadığı 5 hektarlık arazi yaklaşık 100 yıldır onun ailesine aitti ve bu gizemli evde eskiden büyük annesi ve büyük babası yaşıyordu. 50 yılı aşkın bir süredir evde oturan yoktu, fakat Tom eve vardığında hayatının en dehşet verici anını yaşadı… Balkonda bekleyen biri vardı!
Balkonda bekleyen biri vardı! Tom, evin yakınındaki bir ağacın arkasında saklanıp kızını beklemeye karar verdi. “Emma burada ne yapıyor?” diye iyice meraklanmıştı endişeli baba. Uzun süre beklemesine gerek kalmadı çünkü birkaç dakika sonra Emma arazinin diğer tarafında belirdi. Yumruğuyla kapıyı sert bir şekilde tıklattı ve balkondaki gizemli kişi gözden k-ayboldu. Kapı açıldı ve Emma içeri girdi… Kimdi bu gizemli kişi? Bu evde ne yapıyorlardı? Daha da önemlisi… Emma ile ne işi vardı!? Tom hızlı davrandı. Anahtarı vardı ve arka kapıyı mümkün olduğunca sessiz bir şekilde açtı. Yavaş ve emin adımlarla, kızının bir yabancıyla konuştuğunu duyduğu odaya girdi. Bu kesinlikle bir kadının sesiydi… Tom kapıya yaslanarak durumu anlamak için içeriyi gözetlemeye çalıştı. Görünüşe göre içeridekiler meşguldüler. Tom sadece kızına ve bu gizemli kadına ait olamayacak birçok ayak sesi duydu… Ardından Emma birden kapıyı açtı! Kızı odadan çıkmadan hemen önce Tom binanın köşesine gizlendi. Kız gizemli evden çıktı, Tom onun muhtemelen evlerine döndüğünü düşündü. O an kızını takip edebilirdi ama önce bu kadını kızı için bu kadar özel yapan şeyin ne olduğunu öğrenmesi gerekiyordu. Kimdi bu kadın? Kapıyı açtı ve odada gördükleri karşısında irkildi… Odada 20’den fazla köpek vardı, köşede ise aradığı kadın oturuyordu!
“BURADA NELER OLUYOR?!”Kadın k-orkmuş görünüyordu, kaçmaya çalıştı ama Tom onu durdurdu. “Burada ne aradığını ve kızımla neden her akşam gizlice görüştüğünü bana söyleyeceksin!” Şaşırmış olan kadın gözyaşlarına b-oG-uldu ve yeniden sandalyesine oturdu. Derin bir nefes alıp yürek burkan hikayesini Tom’a anlattı. “Karım ve ben bunu daha önceden fark etseydik, hemen müdahale ederdik”, diye anlattı Tom daha sonra basına. Kadın oldukça yaşlıydı ve yıllar içerisinde tüm arkadaşlarının ve ailesinin ö-lü-müne tanık olmuştu. Yapayalnızdı, Emma’nın okuluna yakın bir huzurevinde yaşıyordu. “Yapayalnız kalmıştım,” dedi yaşlı kadın Tom’a. 80. yaş gününden hemen sonra daha fazla dayanamamıştı. “Huzurevinden kaçmaya karar verdim ama kimse öğrenmemeliydi çünkü beni yeniden oraya gönderirlerdi.” Kadın bir yıldan fazla süre sokak köpekleriyle birlikte sokaklarda yaşamıştı. Yetersiz beslenmişti ama ardından küçük Emma ile tanışmıştı… Köpekler artık sahip olduğum tek ailemdi ama kısa süre içinde bir sürü yavruları oldu.” Bir süre sonra yaşlı kadın ve köpekleri için hayatta kalmak gitgide zorlaştı, artık sona yaklaşıyordu. Ta ki Emma okul teneffüsünde bu özel kadınla tanışana kadar. Emma ona arazilerindeki evden bahsetti ve orada kimsenin haberi olmadan güvenli bir şekilde yaşayabileceğini söyledi. “Burada bir aydır yaşıyorum,” dedi yaşlı kadın Tom’a. “Ama kısa sürede yiyeceğim bitti çünkü tüm hayvanlarımla paylaşmak zorundaydım.” “Ama ardından tatlı kızın Emma bana tekrar yardım etmeye karar verdi!”Geçen hafta, Emma her gün yaşlı kadının ve köpeklerin ziyaretine gelmişti. Köpeklerle oynamış ve iyi olup olmadıklarını sormuştu. Fakat yiyecek tükenmeye başladığında, küçük kız bir şeyler yapması gerektiğini düşündü. Evinden her gün getirebildiği kadar yiyecek getirdi ve yaşlı kadına ve köpeklerine verdi. “Çok fazla değildi ama hayatta kalmaya yetecek kadardı,” dedi yaşlı kadın Tom’a. Tom bu üzücü hikayeyi duyduktan sonra göz-yaşlarını tutamadı. Kızıyla konuşmak için hemen eve koştu… Eve vardığında Emma bahçedeki sandalyede oturuyordu. Tom kızına doğru koştu ve ona sımsıkı sarıldı. Onu takip ettiğini ve yaşlı kadın ve köpekleriyle ilgili her şeyi bildiğini söyledi. “Sana kesinlikle kızmadım tatlım, ama lütfen bir daha benden sır saklama, olur mu?” Tom’un endişeleri o gün küçük kızına karşı büyük bir hayranlığa ve gurura dönüşmüştü. Hikayeyi eşine anlattığında Emma’nın ailesi inanılmaz bir şey yaptı! Ailece, Linda isimli bu yaşlı kadına ve köpeklerine yardım etmeye karar verdiler. Linda evde dilediğince kalabilir ve her gün kendisi ve köpekleri için yiyecek alabilirdi. Fakat hepsi bu değildi. Bir ba-ğış org-anizasyonuyla, evi resmi olarak sokak köpekleri için barınak haline dönüştürmeye yetecek kadar para toplamayı başardılar. Şimdi Linda, Emma ve ailesi 40 sokak köpeğine bakıyor. Köpeklerden 15’i çoktan sahiplendirildi. Emma sürekli olarak köpeklerin yeni sahiplerinden fotoğraf ve mektuplar alıyor. Hepsi bu 5 yaşındaki kızın cesur hareketi sayesinde!
