TUSAŞ saldırısında şehit ettikleri Zahide Güçlü Ekici, eşinin evlilik yıl dönümü nedeniyle gönderdiği çiçeği almak için giriş kapısına gittiğinde saldırı meydana gelmişti. Genç kadının hikayesi yürekleri yaktı.
Asıl hikayesi için Görselden diğer sayfaya geçimiz
Şehit Zahide Güçlü Ekici
23 Ekim 2024. Günlerden çarşamba.
36 yaşındaki Makine Mühendisi Zahide Güçlü Ekici, TUSAŞ’ta her günkü gibi yoğun bir çalışma içindeydi. Telefonu çaldı. Giriş kapısına çağırdılar. Bir demet çiçek gelmişti; kocasından. O gün evlilik günüydü Zahide’nin. Yüreğinde coşku ve heyecan içinde vardığında kapıya, alçaklar hain terör saldırısını başlatmışlardı.
Ne olduğunu anlayamadı muhtemelen.
Kaldı yerde.
Saldırı bittiğinde ağır yaralı olarak kaldırıldığı hastanede gözlerini kapadı hayata Zahide. Geride sevdiklerini, eşini, çocuğunu ve kanserli çocukları bırakarak.
Zahide Güçlü Ekici, Balıkesir Üniversitesi Makine Mühendisliği bölümünde öğrenim görürken tanıştı Yalçın Ekici’yle. Lisans eğitimini tamamladıktan sonra da evlendiler.
TUSAŞ’ta çalıştılar birlikte. Eşi daha sonra özel bir şirkete geçti ama o kaldı TUSAŞ’ta. Çünkü GÖKBEY helikopterlerinin yapımında aktif görevdeydi. Bırakmadı elbette. Hem başka projeler de vardı elinde.
Yoğun çalışma içinde geçerken hayatı 2020 yılının sonlarında annesini kaybetti.
Ne acıdır ki bir yıl sonra da küçük kızının kötü bir hastalığa yakalandığını öğrenince daha da çok sarsıldı.
Ama işini hiç aksatmadı Zahide.
Hem evine yetişti, hem işine, hem de küçük kızının tedavisine.
2 yıl tedaviden sonra küçük kızı iyileşmeye başlayıp da döndüğüne evine, dünyalar Zahide’nin olmuştu.
Küçük kızı evine dönmüştü ama kanserli çocukları unutmamıştı. Yanlarına gidiyor, tedavileri için elinden geleni yapıyor, yaptığı yardımlarla da dikkat çekiyordu.
* * *
23 Ekim 2024. Günlerden çarşamba.
Hain teröristlerin saldırısı böyle bir meleği kopardı aldı hayattan, evlilik yıldönümünde.
Geride gözü yaşlı eş, küçük kızı, ailesi, yakınları, evladı gibi gördüğü kanser hastası çocukları kaldı.
Ahh Zahide…
Artık ölümsüzler mertebesindesin işte.
Bizim de kan ağlayan yüreğimizin baş köşesinde
